بررسی اثر نسبت مخلوط پلی استر/ویسکوز و نوع بافت پارچه های حلقوی پودی بر پرزدهی

چکیده پرزینگی یکی از خصوصیات نخ و پارچه است که تاثیر بسزایی روی زیر دست، میزان عایق حرارتی بودن و دیگر خصوصیات پارچه دارد. پرزینگی همچنین سبب بوجود آمدن گلوله های الیاف روی پارچه در هنگام استفاده می گردد که یکی از مشکلات جدی در صنعت پوشاک به شمار می رود. بنابراین شناخت عوامل تاثیرگذار روی پرزینگی و همچنین اندازه گیری و کنترل این عوامل بسیار حایز اهمیت است. هدف از این تحقیق شناخت بهتر تاثیر نسبت مخلوط الیاف پلی استر و ویسکوز، فرایند سایش بر پرزینگی نخ در ساختار پارچه های حلقوی پودی و همچنین تاثیر نوع بافت روی پرزینگی پارچه با استفاده از یک روش پردازش تصویری بود. بدین منظور 7 نمونه نخ مخلوط پلی استر/ ویسکوز با نسبت های5/12 : 5/87 ، 25 : 75 ، 5/37 : 5/62 ، 50 : 50 ، 5/62 :5/37 ، 75 : 25 ، 5/87 : 5/12 و نیز نخ ویسکوز 100 درصد و نخ پلی استر 100 درصد با استفاده از ریسندگی چرخانه ای تهیه گردید.سپس نخ های تولید شده روی ماشین گردباف با سه نوع ساختار اینترلاک ساده, اینترلاک هاف کاردیگن و اینترلاک هاف میلانو بافته شدند. پس از تهیه نمونه پارچه ها از آن ها بوسیله ی اسکنر عکسبرداری گردید.از نمونه پارچه ها پس از 125 دور،500، 1000، 1500 و 2000 دور نیز توسط اسکنر عکسبرداری گردید.در مرحله ی بعد تصاویر تهیه شده مورد پردازش تصویر قرار گرفت و شاخص هایی برای میزان پرز نمونه ها تعیین شد. اطلاعات بدست آمده از این روش تحت بررسی های آماری قرار گرفت که نشان داد افزایش درصد ویسکوز در نمونه ها سبب افزایش میزان پرزینگی گردیده است( هم در پارچه های ساییده شده و هم در نمونه ها قبل از عملیات سایش)، همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که پارچه اینترلاک ساده بیشترین میزان پرزینگی را به خود اختصاص داده در حالی که اینترلاک هاف کاردیگن کمترین میزان پرزدهی را از خود نشان داد.